ربیع الاول

ربیع‌الاول
سومین ماه تقویم هجری قمری
اطلاعات کلی
ماه قبل صفر
ماه بعد ربیع الثانی
در سنت دینی
از ماه‌های حرام نمی‌باشد
مناسبت‌ها و وقایع ولادت حضرت محمد(ص) و امام صادق(ع)، آغاز امامت امام زمان(عج)، شهادت امام حسن عسکری(ع).
سنت‌های عرفی معروف به ماه شادی و سُرور

رَبیعُ الاول سومین ماه سال هجری قمری است.

ربیع از ماده «ربع» و معنای اصلی این ماده به عدد چهار بازمی‌گردد و عرب به فصل بهار که یک چهارم سال است، ربیع گفته است. از آنجا که ماه ربیع الاول و ربیع الآخر در آغاز این فصل جای گرفته‌اند به نام این فصل موسوم شده‌اند. مسعودی می‌نویسد: سالی که این نامگذاری انجام شده مقارن با فصل بهار بوده‌است.

فضیلت

این ماه در بین شیعیان به ماه شادی و سُرور معروف است. میلاد پیامبر اکرم(ص)، امام صادق(ع) و آغاز امامت حضرت مهدی(عج) در این ماه واقع شده‌اند.

میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب المراقبات می‌نویسد:

«این ماه همان‌گونه که از اسم آن پیداست بهار ماه‌ها است، به‌جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه، ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در این ماه است و می‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین، رحمتی مانند آن بر زمین فرود نیامده است زیرا برتری این رحمت بر سایر رحمت‌های الهی مانند برتری رسول خدا بر سایر مخلوقات است.

اعمال ماه ربیع الاول

اعمال ماه رَبیعُ الاوّل
روز اول
روز نهم
  • اطعام کردن
  • پوشیدن جامه‌های نو
روز دوازدهم
روز هفدهم (میلاد پیامبر اکرم)

وقایع مهم ماه ربیع الاول

صفر ربیع‌الاول ربیع‌الثانی
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷
۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴
۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۰ ۲۱
۲۲ ۲۳ ۲۴ ۲۵ ۲۶ ۲۷ ۲۸
۲۹ ۳۰ 
گاه‌شماری هجری قمری
نوشتار اصلی: وقایع ماه ربیع الاول

پانویس

  1. مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۴، ص۳۲.
  2. مسعودی، ج۲، ص۱۸۸
  3. ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۴۳.
  4. آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۴۳.
  5. قمی، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۶
  6. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰؛ یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الإسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۷۵۰.
  7. مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۸۰.
  8. ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۸؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۹۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۴م ج۲، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۰۷.
  9. نیشابوری، تقویم شیعه، ۱۳۸۲ش، ۹۴.
  10. مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.
  11. مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.

منابع

  • مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
  • ملکی تبریزی، میزاجواد آغا، المراقبات، تحقیق سید عبدالکریم محمد موسوی، قم، مؤسسة‌ دار الاعتصام، ۱۴۱۶ق.
  • مصطفوی، التحقیق لکلمات القرآن الکریم.

پیوند به بیرون